Kanser hastası çocuklar oyun atölyeleriyle moral buluyor

Gönüllü başvurusunda bulunduğunu ve vakıfta aldığı 2 günlük eğitim sonunda hastanelerde kurdukları oyun atölyelerinde, kanser tedavisi gören çocuklarla oyunlar oynadıklarını anlatan Baytop, "Yaklaşık 2 yıldır Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi`nde çocuklarla birlikteyim. Çok keyifli, çok eğlenceli. Biz burada her şeyden önce eğleniyoruz. Çünkü buradakiler her şeyden önce çocuk ve de çocuk her yerde çocuktur. Çok zekiler, çok akıllılar. Eğlenmeye çok açıklar. Bir de gördükleri tedavi sürecinden dolayı bağışıklıkları biraz düşük maalesef. Bu nedenle bir korunma durumları, izolasyon durumları var. Dışarıyla olan iletişimleri aslında biraz bizimle oluyor." diye konuştu.

Mümkün olduğu sürece gönüllü faaliyetini devam ettirmeyi düşündüğünü anlatan Baytop, hafta içi çalıştığı için cumartesi günleri gelebildiği hastanede çocuklarla eğlenceli vakit geçirdiğini, çocukların da bundan çok büyük mutluluk duyduğunu kaydetti.

Çocuklarla yaş gruplarına özel oyunlar oynadıklarını, boyama, kesme ve pul yapıştırma gibi faaliyetler yaptıklarını anlatan Baytop, sözlerine şöyle devam etti: "Kıyafet giydirmeli kesme çalışmalarımız var, onları yapıyoruz, tasarlıyoruz. Uçan balon yapıp nerelere gitmek istediğimiz hakkında konuşuyoruz. Burada olmamın sebebi onlarla birlikte güzel bir şeyler yapmak. Her şeyden önce onların vaktini güzelleştirmek. O nedenle oyun konusunda biraz akışa bırakıyoruz, beraber eğleniyoruz."

Spor olarak koşuyla ilgilendiğini ve katıldığı yarışlarda bağış topladığını anlatan Baytop, düzenlediği bağış kampanyasına destek veren arkadaşları sayesinde en son katıldığı İstanbul Maratonu`nda üç çocuğun bir yıllık eğitim masrafını karşıladıklarını söyledi.

6,5 yaşındaki oğlunun dört senedir kanser tedavisi gördüğünü belirten Esra Morgül ise oğlunun, hastalığı nedeniyle anaokuluna gidemediğini anlatarak şöyle konuştu: "Oyun odasında yaptığı faaliyetler onun için tek okul faaliyeti diyebilirim. Oyun ablaları çok sık geliyor. Hemen hemen her gün geliyorlar ve onları görmekten çok mutlu oluyor. Sabah kahvaltı ederken bile konuşuyoruz. `Hadi bak kahvaltıyı bitirelim, oyun ablaları gelince bir an önce oyun odasına gitmemiz lazım.` diye konuşuyoruz. Bu faaliyetlerin bize çok artıları var. Hastane koridorunda dolaşırken oğlum, `Oyun odasına girelim` diyor. Çocuklar burada ablalarıyla mutlu."