Cakarta'da yüzlerce kişi, Tanah Abang bölgesindeki kirli nehirden el yapımı "nanco" denilen aletle balık tutarak karınlarını doyurmaya çalışıyor.
Nehir etrafında kurdukları gecekondu ve barakalarda yaşayanlar, gelirlerini kağıt veya plastik toplayarak sağlamaya çalışırken civardaki kirli nehirden tuttukları balıkları yiyor.
Kentteki kanalizasyon borularının bağlandığı ve atıkların karıştığı kirli nehirde balık avlayanlar, maddi açıdan zor durumda oldukları için hijyen sorununu dikkate almıyor.
Bir öğününü bedavaya getirmek için her gün nehirde balık avlamaya çalışan Pak Rohim, "Bazen hiç balık çıkmasa da şansımı deniyorum. Maddi olarak sıkıntılarım olduğu için nehrin kirli olması veya yediğim balığın sağlığıma zarar verme ihtimali fazla önem taşımıyor. Zaten hijyenik bir ortamda yaşamıyorum." dedi.
Yaşamını plastik şişe toplayarak sürdüren Rohim, balık tuttuğu zaman en azından bir öğüne vereceği parayı diğer ihtiyaçları için kullanabildiğini ifade etti.
Artan nüfus ve altyapı eksikliği nedeniyle aşırı kirlenen nehir, etrafında kurulan gecekondu semtleri ve barınaklarda yaşayanların çöplerini atmasıyla daha da kirleniyor.
Nehir, civarda yaşayan insanların sağlığını tehdit ederken ekonomik sorunlar nedeniyle insanlar bu tehdidi önemsemiyor.
Altyapı eksikliği, fabrika atıkları ve şehirleşmenin getirdiği çevre kirliliği nedeniyle temiz su sorunu yaşanan Cakarta’da, özellikle tropikal iklimin etkisiyle 4-5 ay süren yoğun yağışlı dönemde nehir ve kanalizasyonlardan taşan sular insanlar için sağlık sorunu oluşturuyor.
10 milyondan fazla kişiye ev sahipliği yapan kentte nüfusun sadece yüzde 50’si şebeke suyundan yararlanabiliyor. Evlerine şebeke suyu ulaşmayanlar, insani ihtiyaçlarını atık suların karıştığı kirli nehirlerde gideriyor.
Kentin şebeke suyunun büyük bir bölümünde yoğun bakteri ve ağır metal kirliliği bulunuyor.