Ateşkes kelimesi artık konuşulmuyor bile Libya'da. Yeni yılın başında konuşulan ve umutla beklenen ateşkes, şimdilerde yerini "bir gün bu topraklara huzur gelecek mi?" sorusuna bıraktı. Çünkü insanların yaşam koşulları kötüye gitmeye, insanlar çocuk çocuk demeden Hafter saldırılarında ölmeye devam ediyor. Birleşik Arap Emirlikleri'nden (BAE) kalkan kargo uçaklarıyla darbeci Hafter'e giden birçok silah, Trablus'taki halkı öldürüyor.
Son 1 haftadır her gün kesintisiz saldırı düzenlenen Mitiga Havaalanı'nın çevresindeki birçok ev ağır hasar gördü ve oturulamaz durumda. Çatışmalar ve saldırılar nedeniyle istikrarın sağlanamadığı ülkede, çöpler yollar boyunca uzuyor gidiyor.
Havaların ısınmaya başlaması ve sonrasında salgın hastalık riski Trablus'u bekleyen tehlikelerden biri. Yarım kalan inşaatlar ülkesi Libya'da bu inşaatlar bile saldırıların hedefinde. Ancak sözkonusu insan yaşamı olduğunda bunlar alt sıralardaki sorunlardan birkaçı. Çünkü Libya'da çocuklar ölmeye devam ediyor.
13 yaşındaki Muhammed ata binmeyi çok severdi
Muhammed Ali Memi, 2 kardeşi, anne ve babasıyla Sudre bölgesinde yaşıyordu.
Son zamanlarda hiç durmayan patlama seslerinden birinin onun ailesiyle yaşadığı eve düşen roketin sesi olduğunu ilerleyen saatlerde anladık. 13 yaşındaki Muhammed Hafter milislerinin attığı roketle öldü.
15 yaşındaki abisi, 6 yaşındaki kardeşi, annesi ve babası da yaralandı.
Muhammed'in hastanedeki fotoğrafları yayınlanabilir fotoğraflar değil. Geriye hayallerini süsleyen ve tüm gerçeklerden uzaklaştığı ana ait bu fotoğraf kaldı.
Libya'daki çatışmalı süreç Muhammed doğduktan kısa süre sonra başladı. Muhammed, doğduğu topraklarda hiçbir zaman huzurla yaşayamadı, oyun oynayamadı. Ama herşeye rağmen bir hayali vardı, o da ata binmek.
Ailesi henüz saldırıya uğramamış bir bölgede onun hayalini gerçekleştirecek bir at çiftliği buldu. Libya'da buna "at okulu" deniyor. Küçük çocukların atla eğitim aldığı yer. Muhammed'i ailesi sık sık buraya götürüyordu. Bu fotoğraf da o günlerden Muhammed'den kalan belki de tek anı. Hafızalardaki ve yürekteki acının dışında.
Libya'da çocuklarını yaşanan gerçeklerden uzakta tutmaya çalışan, herşeye rağmen, umutla o çocukları yetiştirmeye çalışan çoğu anne babalanın yaşadığı son Muhammed'in ailesininkiyle aynı. Bir roket düşüyor, tüm hayaller, mücadele yok oluyor. Çocuklarıyla beraber. Tabi onlar, çocuklarından önce bir saldırıda ölmediyse.
Libya'da gelinen noktada durum aslında değişmiyor. Değişmediği gibi günden güne daha zor bir hal alıyor. istikrar yok, sokaklar çöp dolu, havanın ısınmasıyla bu çöplerin yaratacağı sağlık sorunları kapıda bekliyor, elektrikler sürekli kesiliyor, petrol gelirleri son yılların en alt seviyesine düştü.
Okullar, üniversiteler hedef altında. Tabi tüm bunlar bir yana, darbeci Hafter ve destek veren ülkeler, Libya'da çocukları, insanları öldürmeye devam ediyor. Her geçen gün, Libya halkını öldürmeye devam ediyor.
0.1ºC
Ankara
