Manhattan Adası'nda 1880'li yıllarda yer altına inşa edilen ve dünyadaki en büyük buhar sistemi olan bu ağ, günümüzde hala aktif olarak kullanılıyor.
Şehrin altında yaklaşık 170 kilometre uzunluğunda buhar boruları bulunuyor. Devasa kazanlarda üretilen buhar yer altındaki bu borular ile New York'un simgelerinden Empire State binası, Metropolitan Müzesi, Birleşmiş Milletler Genel Merkezi gibi yaklaşık 2 bin binaya, ısıtma ve soğutma sistemlerinde kullanılmak üzere taşınıyor.
Buhar ayrıca restoranların mutfaklarında bulaşık makinelerinde, hastanelerde cihazların sterilizasyon işleminde ve kuru temizlemeciler tarafından kullanılabiliyor.
Kışın ısıtma sistemlerinde kullanılmak üzere saatte yaklaşık 5 bin ton buhar üretilebilirken, yazın da klimalar için gereken elektriğin bir kısmı yine buhar sisteminden karşılanıyor.
Buhar sistemini işleten elektrik dağıtım şirketi Cons Edison yetkilileri, buhar sistemi olmasaydı Manhattan'ın kartpostal siluetinin tamamen farklı olacağını belirtiyor. Çünkü ısıtma ve soğutma sistemlerinde buhar kullanılarak her yıl 1,2 milyon ton karbondioksit salınımı önleniyor ve daha temiz bir enerji kaynağı sunuluyor.
Mazgallardan yükselen buhar ise devasa kazanlarda üretilen buhardan ziyade boruların üzerine düşen suyun buharlaşmasıyla oluşuyor. Kar ve yağmur suları nedeniyle özellikle kış aylarında daha fazla buhar oluşuyor.
Yer altındaki borulardan buhar sızdığı durumlarda ise mazgalların üzerine hem yayaların yanmasını hem de buharın trafiği etkilemesini önlemek için büyük turuncu ve beyaz renkli borular yerleştiriliyor.
2007 yılında Manhattan'da Grand Central Terminali yakınlarında bir buhar borusunun patlaması kentin alt yapısının çok eski olması nedeniyle buhar borularının güvenilirliğinin sorgulanmasına neden olmuştu. Patlama sonucu bir kişi hayatını kaybetmişti.
Kaynak: AA
8.9ºC
Ankara
