Ustasının yadigarı ile yıllardır terzilik yapıyor

Çırak olarak mesleğe adım atan 74 yaşındaki Ökkeş İbişoğulları, zamanla işi öğrenip usta olduktan sonra kendi işini kurmaya karar verdi.

O dönem mesleğini bırakan ustasının dikiş makinesi ve diğer malzemelerini satın alan İbişoğulları, 1972 yılında dükkan kiralayarak işini kurdu.

Her sabah iş yerini açarak ustasından yadigar kalan dikiş makinesinin başına geçen İbişoğulları, ilerleyen yaşına rağmen müşterilerine hizmet vermeye çalışıyor.

[Fotoğraf: AA]

Ökkeş İbişoğulları, mesleğe 12 yaşında çırak olarak başladığını söyledi.

Askerlik dönüşünde bir yıl daha ustasının yanında çalıştıktan sonra 1972 yılında ustasının mesleği bıraktığını, bütün malzemeleri satın alarak kendi iş yerini açtığını belirtti.

Eskiden terziliğin gözde meslekler arasında bulunduğunu anlatan İbişoğulları, "Eskiden terzilik iyi bir meslekti. Herkes çocuğunu terziye gönderirdi. Bizim dükkanda çok sayıda çırak vardı, dükkanda oturtacak sandalye bile yoktu. Çocuk sandalyesini getirir, tatil bittiğinde sandalyesini alır giderdi. Şu an terzilik bitme noktasında. Ustanın yanında yetişen çırak da yok. Önceden gece sahurlara kadar çalışırdık. Bayram günü sabahlardık. Kurban Bayramı'nın işini ramazanda yapardık" dedi.

[Fotoğraf: AA]

"Ustamın diye gözüm gibi bakıyorum"

İbişoğulları, kullandığı dikiş makinesini ustasından devraldığını dile getirerek, şöyle konuştu:

"Ustam makineyi sıfır almıştı. Yaklaşık 25 yıl bunun üzerinde çalışmış. Ondan bana geçti, 62 yıldır birlikteyiz. Mesleğe başladığımdan beri aynı makinede çalışıyorum. Benim oğlum konfeksiyoncu, bana diyor ki 'baba bunun modası geçti sana bir makine alalım.' ama kabul etmiyorum ve 'Oğlum o rahvan at, ben topuğu kırık biriyim, buna yetişemem, elimi dikerim' diyorum. 'Onda çalışamam, buna alışmışım.' diyorum. Bunlar antika oldu. Bir vidası kaybolsa bulamıyorsun. Tamiri olsa parçasını bulamıyorsun. 75-80 yıllık makine, nerede bulacaksın parçalarını? Bu makine benim ustamın yadigarı. Ustamın diye gözüm gibi bakıyorum. Üzerinde eski günlerin hatıraları var."

İbişoğulları, yaşı ilerlediğinden eski günlerindeki gibi yoğun çalışamadığını sözlerine ekledi.