Giresun Eynesil'de 52 yıl önce açtığı dükkanında mum ışığıyla iş yetiştirmeye çalışan ayakkabı ustası Muhammet Çalık, işlerin azalmasına rağmen mesleğinden vazgeçmiyor.
Yaklaşık 59 yıl önce amcasının yanında çalışarak ayakkabı yapım ve tamir işini öğrenen 73 yaşındaki Çalık, ustalığa ilerledikten sonra kendi iş yerini açtı.
10 metrekarelik dükkanında, ilk yıllarda gaz lambası veya mum ışığında geç saatlere kadar çalışarak el emeği ayakkabılar üreten ve aldığı siparişleri yetiştiren Çalık, mesleğini başkalarına da öğretiyor.
Muhammet Çalık, ilk zamanlar dükkanının bulunduğu binanın inşaat halinde olduğunu ve yarım asrının bu dükkanda geçtiğini, 4 çırak yetiştirdiğini söyledi.
Çalık, mesleğinin geçmişte çok rağbet gördüğünü anlattı.
"Sabah başlardık, gece 12'ye kadar çalışırdık. Ramazan'da sahura kadar çalışırdık, dükkanı kapatır, eve giderdik. Gençliğin verdiği güç olsa gerek, şu anda aynı işi yapamam. O zamanlar 4 saat istirahatle çalışırdım. O zamanlar ayakkabılar hep elde yapılırdı, makine yoktu. İş yetiştirmek için gaz lambası ve mumlarla çalışırdık."
"Bu, ölmez bir zanaat"
Geçmişte yaya ulaşımın çok yaygın olması nedeniyle ayakkabıların daha çabuk eskidiğinden bahseden Çalık, "Ayakkabıların altlarına sağlam malzemeler çakardık. Şimdilerde araçlarla her yere gidiliyor, ayakkabılar çok eskimiyor" dedi.
Ayrıca Çalık, makineleşmeyle birlikte el yapımı ayakkabı işlerinin önce yarıya, sonra yarının da altına düştüğünü söyledi.
"Yine eski müşterilerimiz var. Sipariş alıyoruz, yapıyoruz ama şu anda çok az kaldı bu müşteriler. Elde yapma ayakkabıları şu anda gençlik zaten giymiyor. Eskisi gibi değil."
Çalık, zanaatının hiçbir zaman ölmeyeceğini vurguladı.
"Her zaman ihtiyaç var, eskisi kadar olmayabilir ama işini bildikten sonra bazı ek işler yapılabilir. Ayakkabı sökülüyor, fermuar dikme işleri oluyor. Bu, ölmez bir zanaat. Burada dükkanı açıyorum, gelen giden arkadaşlar oluyor, sohbet ediyoruz, vakit geçiyor. Bu işi yaptıkça günlerim iyi geçiyor."
Kaynak: AA
4.1ºC
Ankara
