İtalyan bilim adamları, dejeneratif beyin hastalığı Alzheimer'ın beynin hafızayı yöneten bölgesindeki değil, ruh hali bozukluklarıyla ilgili bölgesindeki nöronların ölümüyle bağlantılı olduğunu ileri sürdü.
İtalyan haber ajansı ANSA, İtalya'da 500 bin, dünya genelinde ise yaklaşık 50 milyon kişiyi etkileyen Alzheimer'la ilgili olarak İtalyan bilim adamlarının ilginç bir tespitte bulunduğunu duyurdu.
IRCCS Santa Lucia Vakfı ile Roma'daki Ulusal Araştırma Konseyi (CNR) iş birliğiyle yürütülen çalışma, hastalığın varsayılandan farklı bir kökene dayandığını ve Alzheimer'a depresyonun yol açtığını ortaya koydu.
Şimdiye kadar hastalığın beynin hafıza ve yön bulmada önemli bir rol oynayan hipokampus bölgesindeki hücrelerin dejenerasyonuna bağlı olduğu düşünülüyordu.
Beynin ruh hali bozukluklarıyla ilgili olan ve dopamin üretilen ventral tegmental bölgesine (VTA) yoğunlaşan İtalyan bilim adamları, dopamin üreten nöronların ölmesi sonucu kimyasalın hipokampüse ulaşamadığını ve hafıza kaybının meydana geldiğini belirledi.
Elde edilen bulgular, laboratuvarda ortamında kobay hayvanlara dopamin seviyesini düzeltecek iki tip tedavi uygulanarak da doğrulandı.
"Hafıza kaybı ve depresyonu aynı madalyonun iki yüzü"
Çalışmayı koordine eden Roma Biomedikal Kampüs Üniversitesi Fizyoloji ve Nörofizyoloji Bölümünden Doç. Dr. Marcello D'Amelio, "Dopaminerjik nöronların dejenerasyonu, inisiyatif yokluğu riskini arttırıyor. Bu durum da Alzheimer'a eşlik eden ve depresyona yol açan günlük aktivitelere ilgisizliği açıklıyor." dedi.
D'Amelio, hafıza kaybı ve depresyonu aynı madalyonun iki yüzü olarak niteledi.
Alzheimer ve demans gibi nörodejeneratif hastalıklara yaklaşımda yeni bir bakış açısı getiren çalışma, “Nature Communications” dergisinde yayımlandı.
Hala etkili bir teşhis ve tedavi yöntemi bulunmuyor
İlk kez 1906 yılında Alman bilim adamı Alois Alzheimer tarafından tanımlanan ve 65 yaş üstü kişilerde beyin dokularında ağır hasara neden olan Alzheimer hastalığı için hala etkili bir teşhis ve tedavi yöntemi bulunmuyor. Hastalığı önlemek ya da tedavi bulmak için yapılan araştırmaların büyük bir kısmı sonuçsuz kaldı. Araştırmaların, belirtiler genellikle hastalığın başlangıcından sonraki 10 yıl içinde ortaya çıktığı ve hastaya teşhis konulduğunda da tedaviye çok geç kalındığı için başarısız olduğu sanılıyor.
Dünyada yaklaşık 50 milyon Alzheimer hastası olduğu tahmin ediliyor. 2050 yılına kadar bu sayının 135 milyona yükselmesi bekleniyor.