"Asrın felaketi" olarak nitelendirilen 6 Şubat'taki depremlerin ardından kızıyla ağır hasarlı binadan çıkan Çelikyürek, yıkıntı altında kalan ablası, kız kardeşi ve 7 yeğenini kaybetti.
Çelikyürek, 9 yakınını toprağa verdikten sonra yeniden yaşama tutunmak ve memleketindeki çalışmalara katkı sağlamak amacıyla depremzedelere yardım etmeye karar verdi.
Konteyner kentte yemek dağıtıyor
Yakınlarının cenaze törenine katılan Çelikyürek, sonraki gün Kisecik Mahallesi'nde kurulan konteyner kente gelerek gönüllü olarak depremzedeler için çalışmaya başladı.
Konteyner kentte yemek dağıtımında görev alan Çelikyürek, aynı kaderi paylaştığı depremzedelerin taleplerini de alıyor.
Çocukların yaşadıklarını unutturmaya çalışıyor
Görevlilerle işbirliği içinde çalışan Çelikyürek, depremzede çocuklarla oyunlar oynayarak, yaşadıklarını bir nebze de olsa unutturmaya çalışıyor.
Çelikyürek, depremin kendilerinde çok büyük yaralar açtığını ancak hayata tutunmak için çalışmak gerektiğini söyledi.
Deprem anında kızıyla beraber olduğunu anlatan Çelikyürek, şöyle konuştu:
"Evim hasar gördü ama çok şükür kızımla canlı çıktım. O andan itibaren aileme yetişmeye çalıştım. Annemler köyde ikamet ediyorlar ama ben Antakya içinde kardeşlerime yetişmeye çalıştım. Maalesef bir ablam ve kız kardeşime yetişemedim. Olay anından sonra apartmanlarına gittiğimde çok kötü bir şekilde enkaz halindeydi. Koşullar çok zordu, savaş alanı gibiydi. Birinci günden itibaren sağ kalan abimin ve ablamın çocuklarıyla birlikte ikiye bölünüp enkazları bekledik. Ablamı depremin beşinci gününde çıkarttık. Hepsini toprağa verdik. Birinci dereceden 9 yakınımı kaybettim. Tabii kuzenlerimi falan saymıyorum. Ciddi bir kayıp verdim."
"Gönüllü olarak bir şeyler yapmaya çalıştım"
Çelikyürek, deprem sonrası insanların gözünde büyük bir korku olduğunu ve ne yaşadığını idrak edemediklerini dile getirdi.
Deprem sonrasında insanlara yardımcı olmaya karar verdiğini ifade eden Çelikyürek, şunları söyledi:
"Gönüllü olarak bir şeyler yapmaya çalıştım. İnsanlara zerre kadar bir faydam olduysa ne mutlu bana. Hepsi de ailemin canına gitsin. Burada yemek dağıtıyoruz, çocuk için bir şeyler yapıyoruz. Ciddi anlamda yara kalıyor ama burada kafanı dağıtıyorsun. Hem yaptığın şeyle mutlu oluyorsun hem de o an içinde olsa acıları unutuyorsun. Bu acıyla kolay kolay yaşanmıyor gerçekten çok zor. Büyük kayıp. Burada yaptıklarım, insanlara dokunuşum, faydalı olmaya çalışmamla bir nebze de olsa yaramı kapatmaya çalışıyorum."
Zübeyde Çelikyürek, memleketinin yeniden ayağa kaldırılması için güçlü kalmak zorunda olduğunu, kentten gidenlerin de geri geleceğine inandığını söyledi.
Konteyner kentte yaşayan Mehmet Çelik de kayıplarına ve yaşadıklarına rağmen Çelikyürek'in insanlar için koşturmasının çok anlamlı olduğunu kaydetti.