Denizden tezgaha: Vira Bismillah

Eylül ayı… Sonbaharın habercisi… Eylülde bir hüzün çöker doğaya. Hırçın Karadeniz bile bir nebze durulur…

Hazan mevsimi, balıkçı için heyecan mevsimidir. Aslında güneş enseleri yakarken ağustosta başlar balıkçının hazırlığı. Ağlar denizle yıkanmak ve balıkla buluşmak için onarılır...

Ve nihayet takvim 1 Eylül’e dönünce; saat gece yarısını geçince o heyecan coşar, teknelerden taşar...

Ekmeğinin peşinden koşan balıkçılar, umutlarını, hayallerini ceplerine doldurur, sevdiklerini arkalarında bırakır, rızklarının peşinden denizlerin derin ve serin sularına açılır.

[Fotoğraf: TRT HABER]

Bu yıl da koronavirüse rağmen 1 Eylül’de gelenek bozulmadı... TRT Haber olarak biz de Trabzon Yoroz Limanı’ndan "Şahin" isimli tekne ile denize açılan balıkçılara eşlik ettik.

Bu yıl yolculuk tekneye binmeden ateş ölçümüyle başladı. Zira koronavirüs teknede de önlem gerektiriyordu. 

İlk olarak günler önceden onarılan ağlar yüklendi, sonra son kontroller yapıldı. Denizin şakası olmaz, kontrol edilmeyen, elden-gözden geçirilmeyen detay kalmadı.

Sonra gözler saate odaklandı. Son 1 saat, yarım saat, dakikalar, saniyeler... Geçmek bilmeyen zaman… Ve gün döndü, tekneler için vuslat vakti geldi çattı... 

Vira Bismillah...

[Fotoğraf: TRT HABER]

Kaptanından miçosuna herkesin içi kıpır kıpırdı. Gece yarısından sabaha, ne uyku, ne yorgunluk hiç bir şey engellemedi bu heyecanı. Engin kaptan ve yardımcıları gece boyu rota belirleyerek nasiplerini kovaladı.

Işıkları kapalı teknede tüm gözler kaptan köşkünde yüzleri aydınlatan tek ışık kaynağında, balıkların yerini gösteren radardaydı. Ama olmadı… Sabah güneşin ilk ışıkları denizi yıkarken, ağlar hala denizle buluşmamış, aranan balık bulunamamıştı.

İlk gece nasibini bulamayan balıkçılar güneşin doğuşuyla yeni bir rotaya doğru yol aldı. Gece denizin derinliklerinde aranan balık, gündüz suyun yüzeyine çıkarak görünür hale geliyor. Kaptan ve tayfa işte o izin peşinde uzun süre yol aldı. 

[Fotoğraf: TRT HABER]

Dikkatli gözler hiç durmadan suyun üstünde çırpınacak balıkları aradı. Her bir kıpırtı dikkati o bölgeye çekti. Hataya yer yoktu. Gergin ve sabırlı bekleyiş balığın su üstüne çıkmasıyla son buldu…

Ve beklenen ses: Balık yağıyor

Yardımcı kaptan Turgut’un gür sesi yankılandı teknede: Balık yağıyor…
Engin kaptan uyarı alarmını çaldı. Teknedeki herkes yılların tecrübesiyle hızla işine koyuldu.

Çevik balıkçılar küçük tekneyle çok iyi iş çıkardı, kısa süre içinde balığın su yüzeyine çıktığı yer çember içerisine alındı. Artık balık ağlara takıldı. 

[Fotoğraf: TRT HABER]

Peki ne kadar? Akıllardaki soru şimdi buydu. Suyla ağırlaşan ağlar önce vinçle çekildi. Tekne yanında toplanınca sıra tayfanındı, tayfalar asıldı ağlara.

Ağların dolanma tehlikesi çıktı ortaya ama hemen düzeltildi. Balığı kaçırmamak için hızlı hareket etmek gerekiyordu, öyle de yaptılar.

Balıkların ağlardan teknenin içine akmaya başlamasıyla yüzler güldü. İlk avdan ele geçen az da olsa ağlara takılan sezonun ilk palamutlarıydı. “Balık nasip işi, bugün az olan yarın çok olur, kısmetinden ötesi yok” dedi kaptan.

Balıklar hemen buza sarılarak koruma altına alındı. Çünkü vatandaş balığı taze yemeliydi.

[Fotoğraf: TRT HABER]

Balıkçılar 20 kasa palamutla döndü sahile. Tekne için yetersiz de olsa sezonun ilk avından elleri boş dönmediler. Önümüzdeki günlerden ise umutlular. Son güne kadar da aynı umutla ağ atacaklar denize.

Her gün, sahilde bekleyen yakınlarından aynı dualarla ayrılacaklar. Sefere her çıkışta, "Vira Bismillah" diyecekler. Kimi zaman balıkla kimi zaman alınteri dökerek rızklarını aramanın huzuruyla dönecekler karaya... Öyle ya balık nasip işi, bugün az olan yarın çok olur...

Kurgu: Cihan Karaahmetoğlu 

[Fotoğraf: TRT HABER]