Asrın felaketi olarak anılan 6 şubat depremlerinde binlerce bina yerle bir oldu, binlerce can yitirildi. Birçok kişi bölgenin yeniden ayağa kalkması ve eski günlerine dönmesi için en önemli sac ayaklarından birinin çocuklar ve eğitimden geçtiğinin farkındaydı.
Enkaz kaldırma çalışmalarının yanı sıra zarar gören okullarda yapılan tadilat ve onarımlar, gerçekleştirilen öğretmen atamaları bölgede eğitime duyulan hassasiyetin birer göstergesiydi.
Çünkü bu kez öğretmenler 'kitabı tam da orta yerinden' açmak zorundaydı.. En büyük travmayı yaşayan, annelerini, babalarını kaybeden ya da saatler sonra enkazdan çıkan küçük 'canlar' onlara emanet edilecekti. Bu kez ilk ders acıları iyileştirmeyi öğrenmekti. Birbirlerinin yaralarını yine birlikte sarmaydı ilk üniteler...
Bu kez derslerde sadece başarı değildi hedef “mutlu olmayı” başarmaktı. Hatay’daki Güneysöğüt Bedii Sabuncu İlköğretim Okulu'na misafir olduk. Küçük yüreklerin ne kadar 'iyileştiğini' görmek istedik.
“Yarın diye başlayan cümlelerin telaffuzumuzdan kalktı”
Önce Müdür Yardımcısı Mehmet Fansa özetledi yaşadıklarını. 6 yıldır Hatay’da görev yapıyordu. Ailesiyle birlikte enkazdan 36 saat sonra çıkarılan Fansa, 6 Şubat’ın hayatlarının en büyük miladı olduğunu söyledi.
“6 Şubat sabahında her şey bir anda değişti ve bu bizim sonraki hayatımızın da en büyük miladı oldu. Artık yarın diye başlayan cümlelerin telaffuzumuzdan kalktığını anladım. Uykudan can havliyle koşarak ailenizi sakinleştirmeye çalışıyorsunuz. Deprem şiddetini arttırıyor ve yıkım sesleriyle beraber yerin ayağınızdan kalktığını anlıyorsunuz. Enkazdan 36 saat sonra çıkarıldım. O ana kadar yaşama umudumu kaybetmiştim. Bunun bir rüya olduğunu düşündüm. Çektiğim acıyla bunun gerçek olduğunu anladım.”
"Afetin travmalarını da aile boyu herkes yaşıyor"
Felakatin ardından memleketini terk etmeyenlerden Fansa... Bu kararının nedenini ise "Çocukların ruhlarının iyileştirilmesi lazım, o zaman birlikte ruhlarımız iyileşir" diyor...
“Özgürlük kelimesinin aslında yürüyebilmek olduğunu, kendi başına kendi işlerini yapabilmek olduğunu anlıyorsun. Deprem sonrasında buradan gitmedim. Tedavi sürecim devam ediyordu. Ancak bu krizi yönetmenin ve iyileştirmenin tek yolunun eğitim olduğunu biliyordum. Buradaki tüm çocuklar aileleriyle birlikte bu afeti yaşadı. Yaşadıkları afetin travmalarını da aile boyu herkes yaşıyor.”
“Yaraları iyileştirdikçe kendi yaralarımızı da tedavi ediyoruz”
Burada en büyük rol ve görevin eğitimcilere düştüğünü vurgulayan Fansa, öğrencilerle birbirlerini çok iyi anladıklarını söylüyor...
“Tolstoy’un bir sözü var, ‘Acı duyuyorsan canlısın ancak başkasının acısını duyabiliyorsan insansın’ diye. Biz yaraları iyileştirdikçe kendi yaralarımızı da tedavi ediyoruz. Birbirimizi bu bağlamda çok iyi anlayabiliyoruz. Burada en büyük rol ve görev biz eğitimcilere düşüyor.”
10 yıl boyunca göç sürecinde eğitim koordinatörlüğü yaptığını söyleyen Fansa, “Gerçekten başınıza gelince hissederek anlıyorsunuz" diyor ve ekliyor: Önceki çalışma azmim, enerjim ve ruhuma kavuşmak benim hayalim oldu. Bu yüzen çocuklarla çalışmalar yapmak istiyorum. Onların ruhuna şifa olunca kendi ruhumuza da şifa olacağımızı düşünüyorum.
“Kalbe dokunmanın verdiği mutluluğu kimse tarif edemez”
Kulak verdiğimiz diğer öğretmen ise ilk ataması Hatay'a çıkan Din Kültürü öğretmeni Fatmanur Gök. Hatay’ın tercihi dışı olduğunu, ancak göreve başladıktan mesleğinin kutsallığına tanık olduğunu söylüyor Gök.
“İnsanlığın gereği olarak bir insana yardım edebilmek benim için en büyük mutluluk. Burada yüzlerce bana sevgiyle bakan gözler gördüm, bu da buraya bağlanmamın en temel sebebi. Şu an burada olmaktan gayet mutluyum çünkü bir kalbe dokunmanın verdiği mutluluğu kimse tarif edemez. O yüzden dünyanın en dokunaklı işinin bu olduğunu düşünüyorum.”
“Derse ilgileri üst düzeyde”
Çok ağır yüklerle tanışan küçücük yüreklerin endişeli olduğuna dikkat çekiyor Gök, "Her sesi deprem sanıyorlar" diyor.
“Bir insana yardım edebilmek benim için en büyük mutluluk. Başarıdan önce çocukların mutlu olması benim önceliğim. Elbetteki çocukların endişeleri var. Bir ses duyduğunda deprem oluyor sanıyorlar. Fakat çocuklarda çok fazla azim ve istekte var. Okuldan uzaklaşalı çok oldu. Bu sebepten derse ilgileri üst düzeyde. Burada olmaktan gayet mutluyum. Burada bana sevgiyle bakan gözler gördüm. Bu buraya bağlanmamın en temel sebebi. Burada olmaktan gayet mutluyum.”
3.2ºC
Ankara
