Bartın Ulus'da yaşayan 61 yaşındaki emekli Mehmet Yılmaz, babasının yarım asırlık fotoğraf makinasına gözü gibi bakıyor.
Yılmaz, babasının 1967 yılında aldığı ve uzun süre geçimini sağladığı fotoğraf makinasını özenle koruyor.
Uzun yıllar babasıyla köylerde fotoğrafçılık yaparak geçimini sağlayan Yılmaz, anılarını biriktirdiği fotoğraf makinasını evinde muhafaza ederek anılarını canlı tutmaya çalışıyor.
Yılmaz, fotoğraf makinasının bugün maddi değeri olmasa da kendisi için manevi değerinin yüksek olduğunu söyledi.
"İlk fotoğrafı babamla çektik"
Merhum babasının fotoğraf makinasını 1967 yılında satın aldığında ilkokul 4. sınıf öğrencisi olduğunu anlatan Yılmaz, "Rahmetli babam Mısır Çarşısı'nda makinayı görüyor, 'ben bununla köyde iş yaparım' diyerek alıp köye götürüyor. Babam bana 'Oğlum, senle bu işi yapalım' dedi. İlk fotoğrafı babamla çektik. İşi öğrenince elimizden makina düşmez oldu" dedi.
Yılmaz, 1970'li yıllarda nüfus cüzdanlarının değişimi sırasında çok iş yaptıklarını belirterek, şunları söyledi:
"O yıllarda bir makina yetmedi, ikinci makinayı aldık. Dönüşümlü olarak civar köylerde fotoğraf çektik. Onun için bu makinasının bendeki manevi yeri çoktur. O zaman çalıştık, geçimimizi sağladık. Yaşadığım sürece fotoğraf makinasını saklayacağım."
Yaklaşık 20 yıl fotoğraf çekerek geçimini sağladığını ve bu sayede gurbete gitme ihtiyacı hissetmediğinden bahseden Yılmaz, daha sonra teknolojik gelişmelere bağlı fotoğraf makinalarının gelişmesi nedeniyle mesleği bırakıp İstanbul'a gittiğini anlattı.
Burada yaklaşık 20 yıl bir deri fabrikasının deposunda çalıştığını belirten Yılmaz, emekli olduktan sonra baba ocağına döndüğünü söyledi.
Kaynak: AA