Lise edebiyat öğretmenini çok sevdiği için öğretmen olma hayali kuran Eda Alıcı, 2014'te Aksaray Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü kazandı.
Aynı yıl, trafik kazasında göz sinirlerinin zedelenmesiyle görme yetisini yüzde 90 oranında kaybeden Alıcı, yeni hayatına adapte olarak ailesinin de yardımıyla 2018 yılında mezun oldu.
2020 şubatında çok sevdiği mesleği öğretmenliğe atanan ve ilk görev yeri Erzurum'a giden Alıcı, 1,5 yılın ardından memleketi Aksaray'a döndü.
"Durumu kafanda aştıktan sonra her şey daha kolay"
Eşmekaya Anadolu Lisesi'nde edebiyat öğretmeni olarak görev yapan Alıcı, 2014'te babasının kullandığı araçla trafik kazası yaptıklarını ve gözlerini kaybettiğini söyledi:
"İlk başta bu süreç çok zor geldi. 20 yaşına kadar her şeyi görüyordum. Bir anda görme duyusunu kaybedince insan ne yapacağını şaşırıyor. Bu durumu aşmak zorunda olduğumu biliyordum. Okudum, üniversiteden mezun oldum. Çok sevdiğim öğretmenlik mesleğine atandım. 1,5 yıl Erzurum'da görev yaptım. Eylül ayından beri de bu okulda görev yapıyorum. Hiçbir sıkıntım yok. Engelin kafada olduğunu öğrendim. O durumu kafanda aştıktan sonra her şey çok daha kolay oluyor."
"Hayalimi gerçekleştirdiğim için çok mutluyum"
Çok zor olsa da üniversiteyi bitirdiğini aktaran Alıcı, "Edebiyat bölümü çok zordu bizim için. Lisedeki edebiyat öğretmenlerimi çok seviyordum. Onların sevgisi ve ilgisinden edebiyat öğretmeni olmayı istiyordum. Hayalimi gerçekleştirdiğim için çok mutluyum. Şimdi de kendi öğrencilerime aynı sevgi ve ilgiyi aşılıyorum" dedi.
"Annem ilkokul mezunu, kitaplarımı hep o okudu"
Alıcı, engelli vatandaşların da öğretmen, doktor, anne ve baba olabileceğini vurguladı:
"Yeter ki bizlere destek olunsun, bizler her şeyin üstesinden gelebiliriz. Genelde hep söylenir, 'Her insan bir engelli adaydır.' diye. Bu söz öyle geçiştirilip atılacak bir söz değil. Ben yaşayarak öğrendim bunu. Çünkü insanlar 1 saniye sonra başına neler gelecek bilemiyor. Özellikle anne ve babaların çocuklarına çok destek olması gerekiyor. Psikolojik anlamda desteğe çok ihtiyaç oluyor. Annem ve babama çok teşekkür ediyorum. Annem ilkokul mezunu, kitaplarımı hep o okudu. Onların sayesinde öğretmen oldum."