Tam umutlar tükendi derken bir arama kurtarma görevlisinin elinde Elif'in küçük bedeni belirdi. Elif'in sıkı sıkı sarıldığı o eller, saatler sonra Ayda'ya ulaştı.
Enkaz altındaki canlar için dua eden tüm Türkiye'ye umut oldular. Depremin mucize çocukları hafızalara bu görüntülerle kazındı.
“Sesleri duyunca umutlandım”
Aslında ilk haber 15 yaşındaki Günay'dan geldi. Doğanlar Apartmanı'nın yıkıntıları arasından kalan Günay, annesine cep telefonundan görüntülü bir mesaj gönderdi. O video, depremin sembolleri arasına girdi.
"İlk 2 saat aslında korku dolu oldu benim için” diyen Günay Özışık, “Sonraki 3-4 saat umutlandım o sesleri duyunca. Ondan sonra korkmamaya başladım. Videoyu anneme attım konumum belli olur diye, bir de telaşlanmasınlar diye yaşıyor olduğumu belirtmek için.”
Günay, 10 saat sonra ailesine kavuştu.
Enkazdan çıkarılan her can, ekiplerin de motivasyonunu artırdı. Umut hiç kaybolmadı. Ama her geçen saat, tedirginliği arttırdı.
Mucize çocuk Elif, 65’inci saatte enkazdan çıkarıldı
65'inci saatte Günay'ın kurtarıldığı apartmandan son bir ses duyuldu. O ses, 3 yaşındaki Elif'e aitti. Elif, enkazdan güçlükle çıkarıldı.
Arama kurtarma görevlisinin parmağını sıkı sıkı tutan Elif, umudun adı oldu, tüm Türkiye'yi gözyaşlarına boğdu.
“Umut her zaman var”
Bir diğer evladını depremde kaybeden anne Seher Perinçek kızının o görüntüsüyle hayata tutundu.
Küçük Elif’in annesi Seher Perinçek, "Orada Elif aslında şu mesajı veriyor; Evet, ben azimliyim, evet ben umutluyum, evet ben hayata dimdik tutunuyorum. Bundan sonra her zorlukta üstesinden geleceğim. Tüm insanlara da dedi ki, umut hiç bir zaman bitmiyor. Umut her zaman var" dedi.
"Umut Ayda'nın babasını da ayakta tuttu"
Bu mesaj, tam da umudunu kaybettiği sırada acılı bir babaya ulaştı. Rıza Bey Apartmanı'nın enkazından 3 yaşındaki kızı Ayda'nın çıkarılmasını bekleyen Uğur Gezgin'e.
Ayda’nın babası Uğur Gezgin, o anları şöyle anlattı:
"Gece sabaha karşı çok soğuktu o gün. 3-4 dereceye düşmüştü. Biz battaniyelerle, biz burada bu kadar üşüyorsak onlar orada nasıl dayanıyorlar diye umutsuzluğa kapılmıştım. O gün sabaha karşı Elif bebeği çıkardılar. Ondan sonra yine bir umutlandık"
Ancak kritik saat aşılmış 72 saat geride kalmıştı. Ama umutla beklenen haber 91 saat sonra geldi. Bu kez mucizenin adı da gülen yüzüyle Ayda oldu.
Gezgin, küçük Ayda’nın enkazdan çıkartılırken bile güldüğünü söyleyerek, “Çok güleç bir çocuk o. Umut onu hayatta tuttu diye düşünüyorum” dedi.
Umut sadece Ayda'yı değil, Günay'ı, Elif'i ve hatta bu çocuklarla moral bulan depremzede İzmirlileri ayakta tuttu...
Haber: Semra Kırışman
Kamera: Yusuf Beşler
1.9ºC
Ankara
