Kombi tamirinden okçuluğa

Yılmamak, azmetmek, sebat etmek…

Konya'nın Çumra ilçesinin Okçu kasabasında doğan ve dört çocuklu bir ailede yetişen Bekir Büyüksındır’ın parolası bu.

16 sene ev ev dolaşarak kombi tamiri yapan Büyüksındır “Çocukluktan gelen bir merakım vardı, ama günün şartlarında nereden başlayacağımı bilmiyordum.” sözleriyle bahsettiği okçulukla kombi tamiri yapmak için gittiği bir evde tanışıyor. Duvarda asılı olan ok ve yayı gördüğü anı “Bende şimşekler çaktı.” diye anlatıyor.

Ok atmakla bitmeyen arayış

Büyüksındır, 2012 yılındaki bu karşılaşmanın ardından Türkiye Okçuluk Federasyonu’nun Ankara’da bulunan talimhanesine giderek çocukluk hayali olan ok ve yaya ulaşıyor. Birkaç ay modern okçuluk ekipmanlarıyla atış yapan Büyüksındır, aradığının sadece bu olmadığını şu sözlerle ifade ediyor:

Benim aradığım eskiden tarihte bu iş nasıl icra ediliyorsa öyle tecrübe etmek, onu bulmak idi. Benim atalarım yüzlerce yıl, binlerce yıl önce hangi malzemeleri kullanarak bu işi yapıyorsa bunu yapmakla ilgili olarak araştırmaya başladım. Bunun bir şekilde bir vesileyle bizim genlerimize işlendiğini düşünüyorum. Dolayısıyla ben hep bunu aradım.

“Bunun uçtuğunu görmek benim için büyük bir keyifti”

Okun her yaydan çıkışında bu işe biraz daha bağlanan Büyüksındır, geleneksel Türk okçuluğunu her detayıyla öğrenebilmek için müzeleri gezdiğini, eski ok ve yayları incelediğini, kitaplar okuduğunu söylüyor. “Ben bu sevdaya kadar çok fazla kitap okuyan biri değildim, şimdi akşamları eve gidip okçulukla ilgili kitaplar okuyor, araştırmalar yapıyorum.” diyor.

Okçuluğa başladıktan sonra çeşitli turnuvalarda yarışarak dereceler elde eden Büyüksındır, kombi tamiri yaptığı atölyesinin bir bölümünde ok üretmeye de başlıyor. İlk zamanlar en büyük eksiğinin bilgi ve malzeme temini olduğunu söyleyen Büyüksındır, şunları anlatıyor:

Bu ciddi anlamda bir meşgale oldu benim için. Atölyemin arka tarafına geçip orada kendi oklarımı yapmaya başladım. Öğrendim ki çalışınca ve doğru malzeme kullanıldığı zaman oluyor. Benim ilk yaptığım ok bu, bunun uçtuğunu görmek benim için büyük bir keyifti. Hala o yıldan bu yana saklıyorum.

“Rabbim benim ayaklarımı okçuluk üzerine sabit kıl”

Yaklaşık 4 sene boyunca kombicilik ve okçuluğu bir arada yürüttükten sonra 2016 yılında tamamen okçuluğa yönelen ve kendi tabiriyle “Evimdeki kombiyi dahi tamir etmemek üzere bıraktım.” diyen Bekir Büyüksındır, o yıldan bu yana sadece ok ve okçuluk ile ilgili ürünler üreterek geçimini sağlıyor. Bu radikal kararı nasıl aldığını sorduğumuzda ise İstanbul seyahatinde ettiği bir duadan bahsediyor:

Eyüp Sultan Camii’nde bir sabah namazında ettiğim bir dua vardı. Ben okçuluğu ciddi anlamda çok sevmiştim. Orada bir dua ettim. ‘Allah'ım’ dedim ‘Rabbim, benim ayaklarımı okçuluk üzerine sabit kıl. Çünkü ben bu işi bu mesleği çok sevdim.’ O duanın hikmeti midir bilmem. O gün benim için çok kıymetli bir büyüğümden aldığım telefonla beraber ben kombi mesleğine, ısıtma mesleğine bir nokta koydum.

“Bir sürü başarısızlıklarla karşı karşıya kalıyorsunuz”

Isıtma sistemlerindeki işini bırakıp okçuluğa başlayacağını söylediğinde yakın çevresinden çekimser yanıtlar alan Büyüksındır, bu kararı ve sonrasında yaşadıklarını ise şu sözlerle anlattı:

Tahmin edersiniz ki hiç kolay olmadı. Bir sürü başarısızlıkla karşı karşıya kalıyorsunuz. En basitinden atölyemi su bastı. Her taraf su içinde. Malzemeler, ekipmanlar, makineler bitmiş... Yok abi bitmedi, devam edecek. Çünkü seviyorum bu işi. İnsan sevdiği iş üzerine çalıştığında kendisine yük olmuyor. İşin özü şu; yılmamak, azmetmek, sebat etmek…

47 ülkeye ok ve okçuluk ürünleri yapıp satıyor

Kendisi gibi okçuluğa, özellikle de geleneksel Türk okçuluğuna gönül vermiş pek çok kişi bugün Bekir Büyüksındır’ın müşterisi. Ok yapmaya ve turnuvalarda bu okları atmaya başladıktan sonra insanların kendisi için de ok talep ettiğini vurgulayan Büyüksındır:

On iki tane, bir tane, üç tane, beş tane derken bu şekilde Türkiye'nin birçok şehrine ok üretip göndermeye başladım. Yurt dışına gönderdiğim ilk ürünü Endonezyalı arkadaşlara göndermiştim. Sonra İtalya'dan bir arkadaşa gönderdim. Kazakistan'a gönderdim. Bu vesileyle hamdolsun şu an 47 ülkeye ulaştık. Olmayan bir mesleği tekrar küllerinden doğurup artık devamlı olarak, daimi olarak, profesyonel manada yaptığımız, iaşemizi sağladığımız, üzerine bir şeyler koyduğumuz bir meslek haline getirmeye çalıştık.

Semih Çağatay

Kurgu