Doğuştan serebral palsi hastası İrem Yılmaz, azmi sayesinde tekerlekli sandalyesini kenara bıraktı.
İrem Yılmaz, "Tekerlekli sandalyeyi bıraktım. Çünkü artık kendi adımlarımı atmak istiyordum, kendi adımlarımı atınca bağımsız bir şekilde hareket edebiliyordum. Kimseye ihtiyaç duymadan, özgürce, bir kuş gibi kendi adımlarımı atmak istiyordum." diyerek duygularını dile getirdi.
Ailesinin desteği ile fizik tedavi sürecine de dört elle sarıldı. En büyük hayalini 2020 yılına girerken gerçekleştirdi. İrem, azmi sayesinde tekerlekli sandalyesini kenara bıraktı.
"O umudun, ışığın peşinde koşsunlar"
Anne Nezihe Yılmaz, "Hiçbir anne eğer çocuğunda en ufak bir potansiyel görüyorlarsa bırakmasın peşini. Yani okula devam etsinler, eğitim alsınlar, o umudun, ışığın peşinde koşsunlar." dedi.
Hastalığının eğitimine ve sosyal hayatına engel olmasına izin vermedi. Derslerinde de oldukça başarılı olan İrem'in hayalleri arasında üniversitede psikoloji bölümünü okumak yer alıyor.
"İnsanlar benim durumumu pek anlamıyorlar ama ben onları anlamak istiyorum." diye konuşan İrem, "Onların dert ortağı olmak istiyorum. Ben insanların penceresi olmak istiyorum. Yani insanların güneşi olmak istiyorum." diye konuştu.
İrem, azmiyle serebral palsi hastası ikiz kardeşi Gizem'e ve tüm serebral palsi hastalarına umut oldu.
Kaynak: TRT Haber