TRT'nin ilk televizyon yayını onun anonsuyla başladı

“Sayın seyirciler burası 3. bant 5. kanaldan deneme yayınları yapan Ankara Televizyonu. Bugün 31 Ocak 1968. Bu akşamki deneme yayınına başlıyoruz.” TRT’nin ilk yayını işte bu anonsla başladı. O yayında kamera karşısına geçen kişi ise Türkiye’nin ilk kadın spikeri Nuran Devres’ti. Televizyon yayınlarının saatlerle sınırlı olduğu yıllarda evlere konuk olan Nuran Devres’le TRT günleri ve mesleki yaşamını konuştuk.

Televizyon spikerliğine başlamanız nasıl oldu?

Ankara Üniversitesi Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesinde İngiliz Filolojisi eğitimi aldım. Son sınıfta okurken televizyon spikerliğine başladım. Televizyonu yurt dışında, Belçika’da görmüştüm. Televizyon spikerlerine bayılmıştım. O zaman sadece bir hayaldi fakat ben çok inanıyordum. Her şey hayal kurmakla başlar derler ya, gerçekten doğru. Beni TRT’ye aldılar ve hayalim gerçekleşti.

Çevrenizden nasıl tepkiler geldi?

İlk önce herkese çok inanılmaz geldi. Zaten evlerde kimsenin televizyonu yoktu. Televizyon mağazaların vitrinlerden izleniyordu. Apartmanda bir dairede televizyon varsa herkes yayın saatinde oraya doluşup izliyordu. Zaten haftada üç gün, günde iki saat deneme yayını yapılıyordu.

Yayına çıktığınız ilk gün aklınızdan çıkmamıştır herhalde…

Bir saniyesini bile unutmam mümkün değil. Acayip bir heyecan. Şunu bir yüzümün akıyla yapayım sonra öleyim falan diyorsunuz. Orada söyleyeceğim üç cümleyi haftalarca ezberledim. Herkes çok heyecanlıydı. Bir de canlı yayın yapıyoruz. Bant ve düzeltme imkanı yok. O zamanlar bütün yayınlar canlı… Hatanın affı yok, geri dönüşü yok. İlk televizyon yayınını profesyonel olarak yaptıktan sonra hepimiz çığlıklarla zıpladık. Bu bizim için unutulmaz bir anı değil; bizim içimizde yaşayan bir şey. O günü hala yaşıyoruz.

Televizyonun tek kanal olduğu bir dönemden bahsediyoruz. Sokakta epey ünlendiniz mi?

Hem de nasıl… Müthiş mektuplar geliyordu. Hayranlarınız oluyor dışarıda. “Anne bu o abla değil mi?” diye çocuklar seni gösteriyor. Herkes birlikte çalışmak istiyor. Hakikaten çok keyifliydi.

Deneme yayınlarının ardından nasıl devam etti süreç?

Gerçek tam zamanlı yayına geçtik. Profesyonelleşmeye başladık. Bir kere kurs gördük. İlk sınavlara bin kişi kadar katıldı. O bin kişinin içinden ilk deneme yayını için bir erkek bir kız kazandık. Ardından aylarca kurs gördük. Mesela iki ay kurs görüyoruz bir eleme sınavı yapıyorlar. O eleme sınavında kursiyerlerden bir kısmı eleniyor. Geri kalan devam ediyor sonra kaç ay sonra tekrar bir eleme sınavı. Böyle elenerek beş-altı kişi kaldık. Aylarca kurs görenler de elendi. Ve çok titiz bir çalışma oldu hakikaten.

Sonra Amerika günleri başladı…

Amerika’nın Sesi Radyosu'nun açtığı sınava girdim. Bütün basın-yayın kuruluşlarından sınava katıldılar. Bir kişi alınacaktı ve kazanan ben oldum. Çok şanslıydım, Amerika’ya gittim. Orada 7 yıllık sözleşmem vardı. Ama ben 2 yıl zor sabrettim, dönmek istedim. Geldikten sonra evlendim. Spikerliğe geri dönmedim. Eşim çalışmamı istemedi. Nasıl bıraktığıma hala şaşırıyorum. Bu arada televizyona çeviri ve seslendirme yapmaya başladım. Radyo oyunları yazdım. 250 kadar radyo oyunu yazdım, hepsi de yayınlandı.

TRT’ye geri dönüşünüz nasıl oldu?

Ayrıldıktan 17 yıl sonra TRT’ye dönmek için eşimi ikna ettim. Bu sefer ekran karşısında değil, dramaturg olarak devam ettim. Televizyonda baş dramaturg oldum. Çok keyifli bir işti. O sırada yazıyordum da... Birçok konuda çok iddialı bir insan olduğum için hayalim bu sefer değişti, senaristliğe evrildi.

Senaryolarınızla da büyük başarılar elde ettiniz. Kaç bölüm dizi senaryosu kaleme aldınız?

Bir dizimin televizyonda yayınlanmasını tutku derecesinde istiyordum. Bin 500 bölüm kadar senaryom yayınlandı. Hayallerime kavuştum çok şükür. İlk olarak TRT’de yayınlanan “Kanun Savaşçıları” diye bir dizim yayınlandı. Türkiye’nin ilk polisiyesiydi. Ondan sonra İstanbul’dan, piyasadan teklifler gelmeye başladı. Hem TRT’ye başka diziler yaptım hem piyasaya. Bir süre sonra da kendimi olduğu gibi dizilere verdim.

Kurgu: Cihan Karaahmetoğlu